Mniszek pospolity (Taraxacum officinale) jest rośliną wieloletnią. Osiąga do 50 centymetrów wysokości. Charakteryzuje się wydatną rozetką rozmaicie ukształtowanych liści. Mogą one być - choćby ze względu na różnice siedliskowe - silnie pocięte, ząbkowane lub pierzastosieczne o trójkątnych łatkach.
Koszyczki kwiatowe mają od 3 do 6 centymetrów średnicy. Zewnętrzne listki okrywy są zawsze odgięte, prawie takiej samej szerokości co wewnętrzne i jak one równowąskie. Mniszek kwitnie od kwietnia do lipca. Jego pusta i naga ładyga zawiera duże ilości soku mlecznego, plamiącego skórę na brązowo. Korzeń patowy bardzo długi i gruby.
Spotkać go można w całej Europie. W Polsce jest bardzo pospolity na niżu i aż po piętro reglowe. Porasta łąki, pastwiska, przydroża i pola. Na halach alpejskich spotkać go można prawie do 3000 m n.p.m. Mniszek jest znaną od dawna rośliną leczniczą.
Opis na podstawie:
"Leksykon przyrodniczy - Kwiaty polne i leśne" Bertram Miinker
Tytuł oryginału: Steinbachs Naturfiihrer: Wildblumen Mitteleuropas
Świat książki, Warszawa 1998
texte et photo par Raphaël
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz