Uwielbiam prąd...

 Nie wiem dokładnie dlaczego ale od zawsze mnie on fascynował. Być może przyczyną tej fascynacji jest jego tajemniczość. Nie widać go, a jednak istnieje. Zupełnie jak bogowie, którzy choć niedostępni mają wpływ na ludzkość. Z jednej strony mogą mieć na nią bardzo pozytywny wpływ, mogą nieść pomoc, a z drugiej mogą zabijać. Taki to właśnie jest prąd. Niezbędny we współczesnym świecie. Choć na co dzień nie zastanawiamy się nad jego istnieniem to jednak otacza nas wszędzie i zawsze. W mniejszym lub większym stopniu oczywiście, z mniejszym lub większym napięciem ale jest. Nawet idąc do lasu okazuje się, że mamy w kieszeni naładowany telefon, a gdy go jednak zostawimy, to prędzej czy później napotkamy się na linię wysokiego napięcia. O tym co nas otacza w naszych domach nie trzeba chyba wspominać. Prąd niesie wiele dobra, często bywa życiodajny. Zapewnia energię niezbędną do przyrządzenia potraw, do ogrzania, daje światło. Wyłączenie prądu powoduje najczęściej chaos, niekiedy wręcz panikę. Zamknięcie dopływu wody czy gazu nigdy nie jest tak dokuczliwe jak brak elektryczności. Oczywiście z tych trzech mediów tylko woda jest istotą życia. Mimo tego prąd fascynuje mnie najbardziej.

Mam do niego tym większy sentyment, że kiedyś "z nim pracowałem". Pośrednio dawał mnie on chleb. Ponadto wiele mnie nauczył. Przede wszystkim siebie samego i to od podstaw, bez żadnego wcześniejszego przygotowania. Ma się rozumieć z pomocą przyszli mnie ludzie, którzy mieli sporą wiedzę na temat, jednak wiele musiałem nauczyć się sam. Największą wiedzę na temat planowania, logistyki, myślenia i kształtowania wyobraźni zawdzięczam elektryczności. Ona też uczy jednej z najważniejszych w życiu spraw. Uczy pokory. Samo wykonanie instalacji nie gwarantuje bowiem, że prąd zechce w niej popłynąć. Może również popłynąć ale niekoniecznie tak, jak sobie tego życzymy. Tym samym można zyskać ogromną satysfakcję lub ponieść straszną porażkę. Jeśli nie zaplanujesz wszystkiego od A do Z, nie będzie się z czego cieszyć. Mało tego, może się to skończyć naprawdę tragicznie. Błąd może się zakończyć tym, że prąd wskaże ci go jeżąc twe włosy lub jak go naprawdę wkurzysz to po prostu cię zabije. Nie ma z nim żartów i to mnie fascynuje. Prąd jest nieokiełznany i nie wybacza błędów. Pamiętam jak pewien nieuważny człowiek niedbale zagipsował puszkę elektryczną. Mokry gips dotknął kabli i wysechł. Prąd uzyskał kontakt z murem, który oczywiście go nie przewodzi. Przewodzą go jednak umieszczone weń rury oraz płynąca w nich woda. Prąd w kranie? Oczywiście, to możliwe. Całe szczęście, wysłał on do niego jedynie część swego napięcia.

Niby go nie ma a jest. Niewidoczny dobroczyńca lub zabójca. W dodatku prąd zawsze mnie lubił. Ulubił mnie szczególnie i to już od najniższych swych napięć, które wyczuwam pomimo że inni nie...

texte et photo par Raphaël