Jak przewieźć rower pociągiem...

Najlepiej oczywiście za darmo, bo w innym przypadku to żadna sztuka. Pakujesz rower do pociągu, kupujesz dodatkowy bilet i już. W Przewozach Regionalnych kosztuje to 7 złotych. Zarówno jednak w nich, jak i Kolejach Wielkopolskich "złożony i opakowany rower nie podlega opłacie i jest przewożony w ramach bagażu ręcznego." (§ 21. Przewóz rowerów). No i tu dochodzimy do sedna, czyli że wymagany jest rower typu składak i przeznaczony do niego pokrowiec.

Mój pochodzi ze strychu. Lubię go jednak, bo zajmuje niewiele miejsca w koszyku, a poza tym jest retro, jak sam rower. Reszta to już banał. Składam Kamę, okrywam, pakuję do pociągu i jedziemy. 

Jak to wygląda w praktyce? W Kolejach Wielkopolskich nie napotykam na żadne problemy. Raz tylko pewna młodziutka pani konduktor chwilę ze mną dyskutowała, po czym udała się do kierownika pociągu na konsultację i już nie wróciła. W żadnym innym przypadku nie natknąłem się na opór, czy niechęć.

W Przewozach Regionalnych zdarzają się dyskusje. Wprawdzie na nich się kończy, ale są denerwujące. Przykłady:
"rower powinien być w specjalnym pokrowcu, a nie nakryty kocem"
"pokrowiec winien być taki, by nie było widać, że to rower"
"jeśli to ma być bagaż ręczy, to musi się mieścić pod lub nad (pasażerem?)"
"za duże na bagaż podręczny"
"ja przymknę oko, ale jakby przyszła kontrola (nie wiem jaka), to były mandat"
i jeszcze kilka innych. 

Oczywiście ja tylko czytam przepis i stosuję się do niego. Interpretacje różne poszczególnych konduktorów mało mnie obchodzą. Działają jednak na nerwy i być może w tym właśnie celu są tak formułowane. Może nie lubią "u siebie" rowerzystów?

Nie mam również pojęcia z czego wynika taka różnica między KW a PR, ale jest ogromna. Odbieram to nieco jak spotkanie dwóch światów, epok. Podobnie jak w przypadku składów, którymi dysponują obie firmy. Najważniejsze jednak, że jeździmy, a rower bardzo mnie pomaga poruszać się w miejscach docelowych. Gdybym miał za każdym razem płacić za przewóz, to mijałoby się z sensem.

Na deser, jeden z dialogów >> 

texte et photo par Raphaël