Wiersz, wzrok kłamie...

patrzę, widzę uśmiech,

mijam i już dupa swędzi...

widzę rękę, co chce głaskać,

z bliska jest to pięść...

kiedy widzę, to co widzę

to nie znaczy, że to jest

patrzę na taflę jeziora,

na brzegu zakaz kąpieli...

widzę ścianę lasu,

za nią wysypisko...

kiedy widzę, to co widzę

to nie znaczy, że to jest

wokół widać radość

lecz to śmiech złośliwości...

ludzie są szczęśliwi?

tylko czasami, na zewnątrz...

kiedy widzę, to co widzę

to nie znaczy, że to jest

i tak jest ze wszystkim

zawsze, dookoła...

nawet piękno nie żyje

to tylko chęć, ma wola...

widzę, jak zbliża się blond,

przechodzi tylko farba...

patrzę na opaleniznę,

mijam solarniany swąd...

tak

sztuczność świata zabija!

kiedy widzę, to co widzę

to nie znaczy, że to jest

Rafał Ratyński

Katowice, 05.09.2013

fot. Grzegorz Dyszlewski