O braku smaku...

Generalnie nie rozczulam się nad polityką ale wypowiedź pani (?) Krystyny Pawłowicz powaliła mnie na kolana. Pominę w tym momencie politykę partii z jakiej się ona (?) wywodzi i skupię się jedynie na wypowiedzi dotyczącej Anny Grodzkiej. Jak można publicznie w ten sposób mówić o innym człowieku? Dla mnie jest to niewyobrażalne! Na dzień dobry zaprosiłbym tą panią (?) do Paryża na Place de Clichy w noc z czwartku na piątek, kiedy to odbywają się imprezy tam transwestytów i transseksualistów. Pewnie by jej oczy wypadły z braku smaku... A propos braku smaku, nie chciałbym się zniżać do pewnego poziomu lecz siłą rzeczy zastanawiam się, czy pani (?) Pawłowicz ma w domu lustro. Wszystko jest kwestią gustu...

Pewne jest natomiast to, ze w państwie polskim nie ma, nie było i jeszcze długo nie będzie tolerancji. Żyłem czas jakiś we Francji, gdzie związki partnerskie są na porządku dziennym. To niesamowite uczucie, gdy wchodzisz do jakiegokolwiek urzędu, mówisz "moja kobieta" i nikt o nic więcej nie pyta. Małżeństwo i partnerstwo stoją tam na równi. Gdybym powiedział "mój facet" też nikt by się nie zdziwił, ale akurat tak się poskładało, że urodziłem się heteroseksualny.

Tak przy okazji, czytając komentarze, maile i wiadomości prywatne śmiem twierdzić, że chyba wiele osób nie zrozumiało mego przesłania pt. "ładny kwiatek jest banalny"...

A szkoda. To wszak nie był tekst traktujący o nienawiści związanej z moją osobą. Takich przejawów mam niewiele, ale też niewielki jest zasięg mego słowa pisanego. Rozchodzi się jedynie o nienawiść jako taką. Tak, Szanowni Telewidzowie, wiele osób jeszcze do tego nie dorosła a większość spośród nich, nigdy nie dorośnie. Pamiętam, jak swego czasu odwiedził mnie w Paryżu człowiek, który zarzekał się, iż jest rasistą. Co mu przyszło? Jeździć metrem wraz czarnymi. Niejednokrotnie w ścisku, tłoku ale jeździł. I co? O dziwo przeżył...

Niezależnie od partii jaką się reprezentuje – człowiek zawsze pozostanie człowiekiem i tego się winno trzymać. Suma summarum pani (?) Krystyna Pawłowicz sama sobie wystawiła świadectwo. Polecam słów kilka u pani (!) Marii Czubaszek.

texte par Raphaël, photo: http://bloogniecodzienny.bloog.pl