Wiersz, drżąc...

otwieram me serce

dla Ciebie

i drżę

nie jest normalnym

że odsłaniam je

to jak stanąć nago

patrząc

rozgniewany rój

zawsze tak to widzę

rodząc

mój codzienny lęk

pokonać go ciężko

on głęboko jest

ogrom pracy

lecz pragnę

by przekonać się

jak pięknie zakwitnie

owocuje

i nakarmi nas

nadal tonę w lęku

proszę

wspomóż mnie...

Rafał Ratyński
Pobiedziska 26.12.2014

fot. Grzegorz Dyszlewski