Ma cienką, kanciastą, rozgałęzioną
łodygę, która w dole jest krótko i sztywno owłosiona. Dzwonek
dorasta do sześćdziesięciu centymetrów, lubi wilgotne i suche
łąki, zarośla, zręby, obrzeża dróg, skraje lasów. Dobrze
rośnie na glebach gliniasto-piaszczystych, niezbyt suchych.
Preferuje stanowiska słoneczne.
photo: wiki...
Ma łopatkowate, karbowane, lancetowate
liście dolne. W części kwiatostanowej są one lancetowate lub
równowąskie. Same kwiaty są promieniste, niebiesko-liliowe,
rzadziej białe. Mają rozpostarte ząbki długości 1,5–2,5
centymetrów. Kwiaty posiadają specjalny mechanizm zapobiegający
samozapyleniu. Owoc stanowi otwierająca się w górnej części
torebka. Jej trzy otworki przykryte są klapkami, które zamykają
się w czasie deszczu. Roślina kwitnie od maja do sierpnia.
Więcej można przeczytać w jednej z poniższych pozycji:
1. Broda B., Mowszowicz J.: Przewodnik
do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3
popr. 1979, Warszawa, PZWL
2. Nawara Z.: Rośliny łąkowe. 2006,
Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza.
3. Szafer Wł., Kulczyński St.,
Pawłowski B.: Rośliny polskie. CzęśćII. Wyd.5. 1986, Warszawa,
PWN
texte et photo par Raphaël
"Za dziecioka" był moim ulubionym kwiatkiem. Naprawdę jest piękny w łąkowym bukiecie :)
OdpowiedzUsuńżaaba
Problem jednak był taki, że owe bukiety mało trwałe były.
UsuńJak się chce trwałe, to się kupuje plastikowe, tulipany na przykład, moja mama miała takie...Ja wolę dzwoneczki, chociaż są rozpierzchłe :)
Usuńżaaba
a! musiałam te tulipany szorować przy okazji wielkich porządków! nie lubię porządków :(
UsuńW rozpierzchłości tkwi ich urok...
Usuńale dla małego człeka to był szczegół ta nietrwałość, za oknem biało i mroźnie więc kolr tych kwiatków taki ciepły ;-))
OdpowiedzUsuńOczywiście, że szczegół. Się zbierało, co się dało.
UsuńSzczegółem nawet soki z mlecza były...
i robale takie, co po stole się rozłaziły
Usuńż.
Tego akurat nie wiem, bom stodoły nie miał.
Usuńco ma stodoła do stoła???
Usuńoups... pardon
Usuń