Poziewnik ma wysokość ok. metra, maksymalnie 1,2 metra. Z jego czworokątnej, owłosionej łodygi wyrastają naprzeciwlegle ogonkowe liście. Mają one jajowaty lub podłużnie jajowaty kształt i karbowane, piłkowane brzegi. Kwiaty są bladożółte a na dolnej „wardze” mają purpurowofioletowy deseń zajmujący ok. 2/3 jej powierzchni. Stąd właśnie wywodzi się nazwa „pstry” jednak istnieje kilka innych odmian poziewników. Mają one kwiaty jednobarwne: purpurowe, fioletowe, białe czy żółtawe. Nie różnią się natomiast budową właściwą (z wyjątkiem odmiany wąskolistnej).
photo: wiki...
Ziele poziewnika wykorzystywane jest pomocniczo w medycynie. Przykładem mogą być przypadki gruźlicy płuc, tany zapalne błon śluzowych przewodu pokarmowego i dróg moczowych, uszkodzenia skóry, stany pooperacyjne, oparzenia oraz zwiększona przepuszczalność ścian włosowatych naczyń krwionośnych. Poziewnik stanowi dobre uzupełnienie składników mineralnych, zwłaszcza u osób starszych i rekonwalescentów. W homeopatii zaleca się go również w dolegliwościach nerek i pęcherza, jednak wskazane jest łączenie z innymi surowcami działającymi na drogi moczowe. Podobnie zresztą, tylko w kompozycji z innymi surowcami roślinnymi, stosuje się ziele poziewnika jako środek wykrztuśny i łagodzący kaszel.
Do celów leczniczych zbiera się w okresie zakwitania od czerwca do października górne części pędów i suszy w warunkach naturalnych w cieniu i przewiewie.
Prócz wszystkich swych zalet, właściwości stosowanych w ziołolecznictwie poziewnik pstry, jak większość dziko rosnących zielsk kwitnących ma oczywiście bardzo ładne kwiaty. Na ogół niedoceniane oczywiście...
Opis na podstawie:
"Leksykon przyrodniczy - Kwiaty polne i leśne" Bertram Miinker
Tytuł oryginału: Steinbachs Naturfiihrer: Wildblumen Mitteleuropas
Świat książki, Warszawa 1998
texte et photo par Raphaël
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz