Dlaczego chmury?

Wirtualny świat jest jak chmury... 

Płynie sobie gdzieś obok, żyje własnym życiem, istnieje sam dla siebie, jest lub go nie ma... Pozostaje jedynie spojrzenie i zachowanie należytego dystansu wobec jego zachwycającego uroku. Uroku, który powoduje często, iż tracę poczucie rzeczywistości, żyję na pograniczu jawy i snu. Uleganie chwilowym zachwytom do rozsądnych zachowań zapewne się nie zalicza, dlaczego zatem...

dlaczego chcę dotknąć czegoś, czego nigdy nie dotknę?
dlaczego mimo, iż wiem, że jest to tylko widmo ciągle w nie wierzę?
dlaczego śmię sądzić, że może tym razem będzie inaczej?
dlaczego wiążę się z czymś co naprawdę nie istnieje?
dlaczego chwilami zatracam realizm?
dlaczego gdy się to kiedyś skończy znów będę rozczarowany?
dlaczego dam sobie spokój tylko na jakiś czas miast na zawsze?
dlaczego w pewnym momencie ponownie się zatracę?
dlaczego świadomie skazuję się na porażkę?
dlaczego jestem naiwny?
dlaczego...
dlaczego nie znam odpowiedzi na powyższe pytania?
dlaczego mam ich w głowie dużo więcej?

texte et photo par Raphael