Zaproszenie, dialog i gra...

Już za dni kilka, konkretnie 23 czerwca odbędzie się u nas drugi w tym sezonie turniej la petanque. Ogólnodostępny, formuła jeden na jeden. W planach początkowo miał to być turniej nocny jednak ze względu na mistrzostwa w piłce nożnej, raczej sensu on nie ma. Dlatego właśnie zapisy przyjmowane są do godziny szesnastej a chwilę później zaczną się rozgrywki. Później, pewnie wielu popędzi przed telewizory oglądać mecz. Każdy spędza czas jak lubi... Tak czy inaczej dziś zawiesiliśmy ogłoszenie:

Następnie zajęliśmy się grą. Powiem szczerze, iż jakoś mnie to wszystko coraz bardziej mierzi. Szczególnie chodzi o atmosferę, która chwilami jest jakaś dziwna. Nie chodzą niektórzy regularnie a jak się pojawią to im się zdaje nie wiem co... Dzisiejsza rozmowa między kolegą a mną:

on:

- będziesz w czwartek ja?

ja:

- ja? ja!

- bo to trzeba zrobić w czwartek

- się zrobi...

- to będziesz, ja?

- kurde! Zawsze jestem, nawet jak pada! Nie tak jak reszta co to im albo za ciepło, albo za zimno, zbyt sucho lub morko...

- dobra Rafał, nie denerwuj się, zagramy?

- jasne, jak spalę.

- to chodź szybko, bo ja później na ryby idę!

- to idź...

- ale ja bym zagrał z tobą.

- ja też ale jak się spieszysz to trudno

- ale ja chcę teraz a ty nie

- ja chcę ale za chwilę, poza tym ja zawsze chcę ale ciebie często nie ma

- no ale wiesz, nie zawsze się chce i nie zawsze można być

- wiem, ale tym samym nie zawsze być znaczy chcieć a już tym bardziej na zawołanie. To, że tutaj siedzę jeszcze mnie nie skazuje na obowiązkową grę z kimkolwiek

- …

- Rafał, nie wadźmy się. Gramy?

- Ja, nie wadźmy, gramy

No i pograliśmy. Osobna sprawa, że dnia dziś nie miałem i co zagrałem, przegrałem. Niemniej fajnie było:

Galeria zdjęć
(kliknij, aby powiększyć)

texte et photo par Raphaël